Leerlingen van het Stedelijk Gymnasium Haarlem nemen op maandag 26 maart plaats aan de interviewtafel. Tegenover hen zitten ouderen die de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt en veteranen die namens Nederland in oorlogen hebben gestreden. Net als in 2016 maakt Levende Getuigenissen weer veel indruk op alle betrokkenen, ook al starten de meeste interviews wat afwachtend.
Met de kennis van nu
Even is de oorlog heel dichtbij. De angst voelbaar. De verwarring groot. De leerlingen hebben zich duidelijk goed voorbereid en zijn erg geïnteresseerd. Zij zijn over het algemeen onder de indruk van de verhalen die ze te horen krijgen.
Veel vragen worden logischerwijs gesteld met de kennis van nu. Alleen wisten de geïnterviewden destijds bijvoorbeeld helemaal niet dat de Tweede Wereldoorlog vijf jaar zou duren. Of wat er allemaal om hun heen gebeurde. Waar de mensen naartoe werden gebracht die werden opgepakt. En dan krijg je misschien andere antwoorden dan verwacht.
Niet eerder vertelde verhalen
Bijzonder is een leerling die haar opa interviewt die in Indië heeft gediend. Bij drie interviews is ook de dochter van degene die geïnterviewd wordt meegekomen. Zij geven aan het ook heel bijzonder te vinden de verhalen van hun ouders te horen. Soms hoorden ze die verhalen nog niet eerder. Bijzondere en ontroerende momenten.
Herdenkingsconcert
Deelnemers bedankt!We willen het Stedelijk Gymnasium Haarlem, alle deelnemende leerlingen en natuurlijk de geïnterviewden van harte bedanken voor een indrukwekkende avond!
‘Verdachte geluiden in het bos doen mij denken aan mijn tijd op de Libanese plantage’
Voor hun project over vrijheid hebben Remmelt en Zee op 26 maart de veteraan Bert Kruis geïnterviewd, over zijn uitzending naar Libanon op twintigjarige leeftijd. Op jonge leeftijd had hij de keuze al gemaakt: ‘ik wil uitgezonden worden’.  Lees verder >>
‘Als je niet gehoorzaamde, werd je in je rug geschoten. Dat deden ze gewoon.’
Toen de heer Elfrink in 1944 21 jaar oud was, werd hij, terwijl hij vanaf zijn zus naar huis fietste, bij een razzia opgepakt door de Duitsers. Lees verder >>Â
‘De onderduikers hielpen mee in het huishouden.’
Overal was het feest. Je kon de muziek al van verre horen. Ook mevrouw De Ruite vierde feest. Ze was toen nog maar elf, maar had voor haar leeftijd al veel meegemaakt. Lees verder >>
‘Hongerige mensen klopten aan de deur voor eten en om te schuilen.’
Vrijheid is voor ons iets waar we tamelijk gewend aan zijn geraakt. Hierdoor kijken we er waarschijnlijk naar met volledig andere ogen dan mensen die nooit vrijheid hebben gehad, of in ieder geval minder. Lees verder >>
‘Pas als je vrijheid je ontnomen wordt, realiseer je je wat het is.’
Wij kregen het verhaal van Gijsbert van der Lee te horen. Gijsbert is geboren en getogen in Nederlands-Indië, tegenwoordig bekend als Indonesië. Hij zat met zijn moeder en twee broers in een Jappenkamp in Oost-Java. Lees verder >>
‘We hebben ervoor gezorgd dat daar iets meer vrijheid kwam.’
Albert Jansen was een militair die het grootste gedeelte van zijn diensttijd heeft doorgebracht in het zuiden van Libanon, wat grenst aan Israël. Hij maakte deel uit van de Unifiltroepen die in Zuid-Libanon zorgden dat de Israëliërs en de Palestijnen vreedzaam naast elkaar konden leven. Lees verder >>
‘Joden waren niet vrij, maar vogelvrij.’
Wij spraken met Mieke Mulder. Ze is geboren in 1947, de tijd van opbouw na een periode van ellende, armoede, honger en angst, maar de oorlog was voorbij. Zij kwam uit een gezin dat bestond uit een Joodse moeder en een niet-Joodse vader. Lees verder >>
‘In onze tuin wordt hij misschien gevonden door die verdomde NSB’ers.’
Het is donker buiten, heel donker.
Er heerst een adembenemende spanning in ons huis.
Mijn moeder huilt terwijl mijn vader overlegt met de buurman. Lees verder >>
‘Dag en nacht hoorden we schoten in de omgeving.’
Mevrouw Hoorenman was vier maanden uitgezonden als magazijnwerker bij de herstelcompagnie tijdens de Bosnische burgeroorlog. Lees verder >>
