Recensie Field of Steel | Jupilerpodium
Het is nog enigszins rustig op het veld van het Jupilerpodium powered by Sena. De hekken zijn net open en de eerste groepjes liefhebbers staan nog een beetje bedaard te kletsen en voorzichtig van een eerste biertje te proeven.
Wat ze komen doen is rocken!
De introductie van Mr. Weirdbeard legt de lat meteen hoog. Het is natuurlijk een dankbare ondankbare taak om het festival te openen. Maar het publiek dat er staat is er ook zeker met een reden. En aan de kalmte komt dan ook direct een eind zodra de vier langharige jonge mannen van Field of Steel het podium opkomen. Meteen wordt duidelijk wat ze komen doen: rocken! En dat doen ze goed ook!
Gierende gitaren vliegen je om de oren
Zo te horen zit het rock-gen bij deze heren dik in het DNA gebrand. De gierende gitaren vliegen je vanaf het eerste nummer om de oren en de bas nestelt zich meteen in je maag. Dit blijft onder het publiek niet onopgemerkt. Jong en oud kan de kwaliteit en het volume van Field of Steel waarderen. En zoals het echte rockers betaamt laten zij zich niet wegjagen door wat regen. Overal op het veld hijst men zich in een poncho om onverstoord verder te genieten van deze jonge honden en zich met volle overgave in de pit te storten.
Van kalmte is zeker geen sprake meer na dit optreden. Bedaard is niemand. Bevrijdingspop 2015 is begonnen!
Vanessa van Zalm en Mare van Oosterhout
