Bevrijdingspop is het oudste en bekendste bevrijdingsfestival van Nederland. Sinds 1980 vindt het jaarlijks plaats op Bevrijdingsdag in Haarlem en trekt het zo’n 140.000 bezoekers.
Wat ooit begon als het initiatief van de jonge Ilco van der Linde en honderd gulden, is uitgegroeid tot een grootschalig festival dat als blauwdruk heeft gediend voor andere bevrijdingsfestivals in het land.
Het programma biedt een mix van hedendaagse pop, alternatieve muziek, opkomend talent en kinderentertainment. Zowel nationale als internationale artiesten staan op het podium, en het geheel wordt mogelijk gemaakt door de inzet van zo’n 400 vrijwilligers, die helpen bij de opbouw, het festival zelf op 4 en 5 mei, en de afbouw.
De boodschap van vrijheid staat centraal, met symbolische momenten zoals het ontsteken van het Bevrijdingsvuur en het 5voor5-moment. Bevrijdingspop is daarmee niet alleen een muzikale viering, maar ook een platform voor bewustwording en verbinding.
Ondanks de uitdagingen van deze tijd blijft Bevrijdingspop een levend bewijs dat saamhorigheid, passie en samenwerking tot iets bijzonders kunnen leiden.
Van gymzaal tot mega-event: een reis door de tijd met Bevrijdingspop
In 1980 begon het allemaal onder de naam Rockherrie, in een gymzaal van de Antoniusschool aan de Zijlsingel in Haarlem. Voor slechts 1,50 gulden kwamen zo’n 150 bezoekers luisteren naar livemuziek — een bescheiden begin van wat zou uitgroeien tot een iconisch festival.
Een jaar later verhuisde het festival naar Jazzclub De Egelantier aan het Groot Heiligland. De entree steeg naar 4 gulden, en het aantal bezoekers verdrievoudigde naar 450. Ook in 1982 bleef Bevrijdingspop daar plakken, met dezelfde opkomst, al kostte een kaartje toen al 6 gulden. In 1983 sloeg men een jaartje over, maar in 1984 kwam de omslag: het festival ging naar buiten. In de Prinsenhof vond de eerste openlucht editie plaats en was met 2.000 bezoekers een flinke stap vooruit.
In 1985 verhuisde het feest naar het Kenaupark, waar meer dan 10.000 mensen samenkwamen om de vrijheid te vieren. Een jaar later trok Bevrijdingspop naar het Haarlem Stadion, met 2.500 bezoekers. Daarna volgden jaren waarin het festival op verschillende locaties neerstreek, zoals de Botermarkt in 1987 en 1988, met ruim 10.000 bezoekers per keer.
In 1989 keerde Bevrijdingspop terug naar het Kenaupark, waar tussen de 20.000 en 25.000 mensen genoten van het programma. Maar het was in 1990 dat het festival écht een grote sprong maakte: in de Haarlemmerhout, op het Vlooienveld, kwamen zo’n 65.000 bezoekers opdagen.
Sindsdien heeft Bevrijdingspop daar zijn vaste plek gevonden. Jaar na jaar groeide het evenement verder, tot een bezoekersaantal van zo’n 140.000 mensen — en dat allemaal zonder entree te heffen. De vrijheid vieren moet immers voor iedereen toegankelijk zijn.
Vanaf 1991 werd Bevrijdingspop ook een feest voor de allerkleinsten: het Kinderfestival zag het levenslicht. Met schmink, theatervoorstellingen en knutselworkshops ontstond een kleurrijk en fantasierijk programma speciaal voor jonge bezoekers, vol plezier en verwondering.
In 2008 kreeg de herdenking op 4 mei een bijzondere plek binnen het festival. Samen met het Kennemer Jeugd Orkest werd het eerste Herdenkingsconcert georganiseerd — een moment van bezinning, verbonden aan de feestelijkheden van de volgende dag.
In 2020 en 2021 moest het festival noodgedwongen een pas op de plaats maken door de coronapandemie. Hoewel fysieke edities niet doorgingen, bleef de geest van Bevrijdingspop levend, onder andere via online initiatieven.
En in 2025 is het feest dubbelop: Bevrijdingspop viert dan het 45-jarig bestaan én 80 jaar bevrijding van Nederland. Wat ooit begon als een klein zaaltje met een handjevol mensen, is nu een groots en betekenisvol festival dat vrijheid blijft vieren, elk jaar opnieuw.