E1 Ten is bij het grote publiek beter bekend als frontman van Neerlands Funktrots Gotcha! Onder het alias (the) Rockattack Ten. Sinds 1988 is E1 Ten (geboren als Iwan van Amersfoord) actief in de Nederlandse rapscene, toen de jonge rapper door DJ Fix (Orlando Voorn) werd ontdekt en zijn eerste plaat getiteld „Gimme Some‟ uitbracht.
Ruim dertig jaar later, heeft de singer/songrhymer, muziekproducer, illustrator en entertainer een keur aan collaboraties op zijn naam staan. Onder meer 24-7 Spyz!, Mary Griffin, Baskerville, Chef Special, TrackAddicts, DJ Dynamax en Gerrit Veldman (ex-Prodigal Sons) werkten samen met de Haarlemse singer/song-rhymer. En vele, vele anderen, waarvan niet in de laatste plaats The Godfather of P-Funk George Clinton himself! Laatstgenoemde vereerde de band Gotcha! in 1991 voor het eerst met een bezoek aan hun studio, waarbij het zaadje voor een jarenlange samenwerking met de groep was geplant.
In 1996 verliet Rockattack Ten de groep Gotcha!, waarna hij samen met Kid Crash het duo Nicotine vormde. Er verschijnt dan al snel een single genaamd „Snap Out Of It‟ op het door Mars Hendrix en Rockattack Ten opgezette label Freestyle Records. Daarnaast startten Hendrix en Ten het organisatiebureau Ten Products, waarmee ze de H‟lem Double A Block Party Tour organiseerden, waarbij ondermeer acts als Postmen en E-Life voor het eerst aan het Nederlandse publiek worden gepresenteerd.
In april 1999 maakt Ten zijn eerste solo-album, getiteld „In My Own World‟, dat verschijnt op het Franse label F.U.A.S (Benelux Z-Rope). In de zomer van 1999 duikt hij opnieuw de studio in, ditmaal in Amsterdam met de New Yorkse MC/DJ Dynamax. George Clinton vraagt Ten dan ook, om met hem mee te spelen tijdens Clinton‟s optreden op het Woodstock ‟99 festival. Vanaf dat moment mag Ten zich – als één van de weinige Nederlandse leden – rekenen tot de uitgebreide P-Funk All Star Family.
Eind augustus 1999 werkt Ten in Parijs aan zijn tweede soloplaat, maar in september van datzelfde jaar krijgen de sessies met Dynamax een vervolg in de Verenigde Staten, waar Ten zich ook wil gaan vestigen. Maar uiteindelijk verhuist Ten naar Groot Brittannië, en een verdere samenwerking die met de overige leden van Gotcha! in de planning stonden, worden voorlopig in de kast gezet. Maar in deze periode blijft E1 Ten nog zeer actief, zo maakt hij samen met Marc Sokpolie onder de naam TrackAddicts in zeven jaar tijd drie albums: „Handgrenades and Butter‟, „Rockstarfunk‟ en „Rockstarfunk in America‟.
Drie jaar na zijn terugkeer naar Nederland, komt Gotcha! mét Rockattack Ten – nu onder de naam „E1 Ten‟ – in 2009 weer bij elkaar voor een korte tournee onder de naam Gotcha! Allstars.
De bezetting van deze groep bestaat uit Martijn „Homie‟ Bosman, Erik „Bone‟ Boon, Pieter „Pooperman‟ Smeenk, Vince „The GogoPrince‟ Smeenk, Joep „Ube da Dube‟ Smeenk, Rudi „RC‟ de Graaff, Fabian Dech, Koen „Koen Fu‟ Lommers, Arnold „Noldie‟ Smits en Pieter „I Repeat‟ Both en zangeres Janice Williams (Girls Wanna Have Fun, ex-Painting Over Picasso). Daarnaast worden ook de eerste twee Gotcha!-albums opnieuw uitgebracht door Suburban Records. Het Koninginnedagconcert tijdens het jaarlijkse festival Røring op de Nieuwe Groenmarkt te Haarlem in 2013, geeft weer aanzet tot nieuwe opleving van Gotcha!. Een reeks optredens op onder meer het Bevrijdingsfestival in Den Bosch en Rotterdam United in juni van dat jaar geven de band weer de kick om te werken aan een nieuw album.
Dat album, getiteld „Back To The Moon‟ ziet het levenslicht in 2015. Op dit genreoverschrijdende album, dat de band zelf omschrijft als “Futuredelic Rock ‟n Roll”, heeft de band zichzelf heruitgevonden zonder haar ziel te verliezen. Invloeden van Bowie tot Beck, van Zappa tot Daft Punk, van Outkast tot Curtis Mayfield en een zweem van Funkadelic zijn op deze plaat terug te vinden. Het album valt in goede aarde, en Gotcha! is weer helemaal terug voor een reeks zweterige shows in de Nederlandse clubscene. Maar na een jaar, besluit E1 Ten in 2016 dat het tijd is voor wat anders.
Want nu is het de hoogste tijd voor E1 Ten zelf. In de afgelopen jaren werkt hij aan zijn nieuwste „labour of love‟: een soloproject genaamd THE LOVEFUNK. Het overlijden van zijn vader is één van de aanzetten om zijn solo-plan door te pakken. En zijn hang naar onafhankelijkheid doet hem besluiten om alles zoveel mogelijk alleen te doen. E1 Ten is een man die al vanaf zijn begindagen als jonge rapper/B-boy denkt in „loops‟. Bij het horen van muziek, weet hij zijn bouwstenen eruit te pikken, en deze om te toveren tot iets eigens. E1 Ten kijkt en luistert met een open blik naar de wereld, en maakt het zich tot iets eigens.
Met hulp van zijn collaborateurs Michael Parkinson en Laurens Kagenaar heeft E1 Ten wederom een genre-overschrijdende plaat tot stand gebracht. 2019 wordt het jaar van E1 Ten’s THE LOVEFUNK: een plaat die de fijne grenzen van de Blues, Soul, Funk en Rock ‟n Roll opzoekt, overlapt en verbindt. Een plaat die gezien kan worden als E1 Ten’s meest persoonlijke muzikale werk, tot op heden. Uiteenlopende thema’s komen op THE LOVEFUNK aan bod, zware zaken als: verslavingen, verlies, overlijden, paranoia maar als rode draad: The Love, The Funk, The Lotus, The Mud… E1 Ten laat de wereld met THE LOVEFUNK kennis maken met zijn visie op Blues, Funk, Hip Hop, Soul en Rock ‘N Roll, en openbaart zich als The True Gentleman of Funk.
Foto credits: Jaap Kroon
