Samen zitten we, Silver en Anna, in de aula van onze school met de vrouw die wij zouden interviewen. Lichtelijk schuchter geven we elkaar een hand en stellen ons voor. We maken kennis met Salwa, een Syrische vrouw die twee jaar geleden uit Egypte is gevlucht, nadat ze daarvoor in Syrië gewoond had. Haar bruine ogen kijken ons verlegen aan en ze geeft ons een knik om met het interview te starten. We pakken onze lijst voor ons en beginnen meteen met de eerste paar vragen.
Met een vissersboot naar Nederland
We beginnen met de vraag waar ze vandaan komt. Syrië. Ze is samen met haar familie vier jaar geleden van Syrië naar Egypte gevlucht. Daar heeft ze twee jaar gewoond totdat ook dat land onveilig werd. Met een vissersboot kwam ze, zonder haar kinderen, naar Nederland. Haar kinderen waren apart van haar naar Nederland gekomen. Daar aangekomen duurde het even voor ze de kinderen naar school kon laten gaan, maar uiteindelijk lukte dat. Zelf neemt ze al drie maanden Nederlandse les en spreekt de taal redelijk goed en verstaanbaar.
Dromen van vrijheid
Dromen is het volgende onderwerp. Waar droomt ze van? Wat ziet ze in de toekomst voor haar en haar familie? Vrijheid. Zodra Syrië weer veilig is hoopt ze snel terug te kunnen. Nederland vind ze een goed en veilig land, maar eens wil iedereen weer terug naar zijn vaderland. Ze wenst haar dochters, een zit op de basisschool en de ander op de Vrije Universiteit, een veilige en gelukkige toekomst.
Nadat we door onze lijst met vragen heen zijn, valt er een korte stilte. De vrouw kijkt rustig om zich heen in de ruimte waarin we zitten en glimlacht naar ons. Haar beide kinderen zitten een stukje verderop waar ze geïnterviewd worden. Met een trotse blik kijkt ze naar hen en vertelt ons over ze.
Minder nadruk leggen op vluchtelingen en IS
Na het korte gesprek over haar kinderen gaan we verder met het interview. De vrouw is journaliste geweest in Syrië, wat ze ons midden in het interview vertelde en hoe zou een ex-journaliste het nieuws over Syrië in de kranten nou zien? Volgens haar wordt niet op het juiste deel gefocust. “Ik vind dat er minder over de vluchtelingen en IS moet worden gepraat in het nieuws. In Syrië hebben we niet zoveel last van IS als er in het nieuws wordt gezegd. De media moet zich gaan focussen op de onenigheden tussen het Syrische volk en de Syrische president. Dat is waar het mis gaat. Er is zo veel onenigheid en niemand wordt het eens met elkaar. In ons land hebben we vrijheid, maar die vrijheid is anders dan in Europa.” vertelt ze en zo gaan we over op het onderwerp ‘vrijheid’ en wat het voor haar betekent.
Hopen op een vrijere toekomst
Naar haar mening is vrijheid anders voor iedereen en in elk land is er weer een andere soort vrijheid. “In Syrië heb je wel vrijheid, maar niet veel. Er is al helemaal geen vrijheid voor vrouwen. Ik hoop dat mijn dochters het in de toekomst in Syrië beter zullen hebben dan de vrouwen nu. Het zal lang duren voordat Syrië eindelijk zo ver is met hun vrijheid als Nederland. Heel lang. Toch heb ik hoop dat we vrijer zullen zijn in de toekomst. Er moeten dingen veranderen en alles heeft zijn tijd nodig.”
We moeten van elkaar gaan houden
Als laatste vragen we haar wat ze de volgende generatie wil meegeven. “Mensen moeten van elkaar leren houden.” Ze glimlacht en kijkt even om zich heen. “We moeten stoppen met altijd oorlog te willen voeren en moeten van elkaar gaan houden. We hoeven het niet altijd eens te zijn met elkaar, maar iedereen moet in zijn eigen habitat blijven en zich niet met elkaar bemoeien. Daar komen alleen maar problemen van. Vrijheid in religie en meningsuiting zijn belangrijk. We moeten elkaar daarin respecteren. Er moet meer liefde zijn op deze wereld. Vrijheid is respect voor elkaar hebben, voor elkaars geloof, afkomst en mening.”
En ze heeft gelijk. Hou van elkaar en respecteer de mening van anderen. De wereld verandert beetje bij beetje, maar welke kant het opgaat, goed of slecht, dat hebben wij in de hand.
Interview door Silver en Anna
Dit interview is het resultaat van het Levende getuigenissen-project van Bevrijdingspop. Op maandag 4 april 2016 ontmoetten leerlingen van het Rudolf Steiner College uit Haarlem mensen voor wie vrijheid niet vanzelfsprekend is. Omdat zij de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt. Omdat zij namens Nederland als veteraan hebben gestreden. Of omdat zij hier naartoe gevlucht zijn. Deze bijzondere ontmoetingen zijn door de leerlingen uitgewerkt tot interviews.
Fotografie boven het artikel: EGD Fotografie
