‘Die missie heeft mijn hele leven veranderd.’

Hij oogt rustig en stelt zich direct voor; “Hoi ik ben Marcel en eh… shit, vijftig jaar, oh en zeg maar ‘je’ hoor.” Hij vertelt ons dat hij een zoontje heeft, nu al zo’n 25 jaar in Haarlem woont en opgegroeid is in Deventer. “Ik heb leuk werk, ik ben ‘Global Accountmanager’ en reis veel voor mijn werk.” Wij zijn echter vooral geïnteresseerd in wat hij hiervóór heeft gedaan. Hij vertelt ons dat hij geen verzetsstrijder was, omdat hij niet betrokken is geweest bij de Tweede Wereldoorlog, maar van een latere generatie is. “Toen ik negentien jaar was, moest ik verplicht in dienst, maar heel erg vond ik dat eigenlijk niet”, vertelt hij. “Ik werd toen uitgezonden op een vredesmissie naar de Sinaï Woestijn vanwege de onrust tussen Israël en Egypte.”

Jong en onbevangen

Zijn missie is niet heel bekend geworden, vanwege het feit dat er (gelukkig) nooit hele grote gevechten hebben plaatsgevonden. Heftig was het wel. “Ik heb een voorbereidingscursus gehad voordat ik daar naartoe ging, maar alsnog was ik erg jong en onbevangen en liet ik alles gewoon over me heen komen. Het leek me een mooi avontuur.” Toch zegt hij dat hij wel anders terug kwam. Hij geeft aan dat hij gedurende zijn tijd in de Sinaï-woestijn in een hele korte tijd wereldwijs is geworden. “Ik heb nieuwe culturen en omgevingen leren kennen en kwam met een rijke ervaring terug. Ik ben snel volwassen geworden.” Hij heeft ook hele nare dingen meegemaakt. “Wat wij in Nederland niet dagelijks meemaken, zijn aanslagen die gepleegd worden, mensen die vermoord worden… dat is een harde kant van de wereld.”

Een relatief veilig kamp

“Bepaalde dingen vergeet ik ook nooit meer; een familie, bestaande uit vier personen die werd doodgeschoten, de gruwelen van de oorlog.” Wij vragen ons af of Marcel nog iets van vrijheid voelde toen hij in de Sinaï-woestijn verbleef. Daar heeft hij verschillende gedachten over. “Aan de ene kant voel je je totaal niet vrij, aangezien alles daar heel streng bewaakt is en je niet zomaar overal kan gaan en staan waar je wilt. Aan de andere kant, zat ik daar toch omdat ik er zelf voor gekozen had. Die missie heeft mijn hele leven veranderd.” Hij vertelt dat het relatief veilig was in het kamp waar hij zat. Hij heeft ook verhalen gehoord van collega’s die naar Libanon werden uitgezonden, waar de bommen hen om de oren vlogen.

Iedereen recht op een mooi leven

Heeft die tijd in de Sinaï-woestijn, hoe dubbel ook, Marcel iets gebracht? “Ik kijk er op terug als een mooie, leerzame, maar ook heftige periode en ik ben veel rijker teruggekomen. Je wordt wereldwijs. Ik denk dat er heel veel mensen zijn die van alles iets vinden. Neem bijvoorbeeld de vluchtelingenstroom. Mensen roepen dingen, maar zijn eigenlijk onwetend. Je kunt veel leren van andere culturen als je je ervoor openstelt.” Hij vertelt ons dat hij door zijn tijd in de Sinaï-woestijn veel meer van zijn vrijheden is gaan genieten en zich ook beter beseft hoe ontzettend goed hij het eigenlijk heeft. “Veel mensen realiseren zich te weinig dat vrijheid niet vanzelfsprekend is en hebben het idee geen moeite te hoeven doen voor hun vrijheid.” Ten slotte vragen wij hem, of hij nog een boodschap voor de wereld heeft. “Blijf genieten, doe dingen waar je gelukkig van wordt en laat je niet weerhouden door mensen die er geen klap van snappen. Luister naar jezelf, maar wees wel bereid om advies van buiten af aan te horen. Ik vind verder dat alle mensen die nu uit oorlogsgebieden komen, moeten worden opgevangen. Want zeg nou zelf, iedereen die op deze
wereld geboren is, heeft recht op een mooi leven. Ik heb met eigen ogen gezien hoe het ook anders kan zijn, GENIET!”

Interview door Mathilde en Jippe 

Dit interview is het resultaat van het Levende getuigenissen-project van Bevrijdingspop. Op maandag 4 april 2016 ontmoetten leerlingen van het Rudolf Steiner College uit Haarlem mensen voor wie vrijheid niet vanzelfsprekend is. Omdat zij de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt. Omdat zij namens Nederland als veteraan hebben gestreden. Of omdat zij hier naartoe gevlucht zijn. Deze bijzondere ontmoetingen zijn door de leerlingen uitgewerkt tot interviews.

Fotografie boven het artikel: EGD Fotografie