Maaike is vrijwilliger in de koepel in Haarlem en geeft Nederlandse les aan vluchtelingen.
Wat was uw aanleiding tot vluchtelingenwerk?
“Alle journaalbeelden, die zeer aangrijpend zijn. Na een paar dagen kan je natuurlijk een traantje laten, maar daarmee help je deze mensen niet mee. Toen ik op Facebook een oproep zag om ze les te geven in Haarlem, ben ik ingesprongen aangezien ik ook niet ver van de Koepel vandaan woon. Ik ben toen met een andere dame les gaan geven. Ik heb gemiddeld een stuk of 20 mensen die ik les geef, maar dat verschilt heel veel.”
Nadenkend: “Ja, het wordt familie van je. Ik ben gewaarschuwd om niet te betrokken te raken. Uiteindelijk raak ik zo betrokken en bevriend met ze. Het is me heel persoonlijk geworden en heb vrienden voor het leven gemaakt. Toch is het ook ontzettend zwaar, maar je wilt het beter maken voor ze. Alleen al een luisterend oor bieden en leuke dingen met ze doen. Af en toe hele foute grappen maken, de boel te relativeren. Lachend. Daar doen ze zelf ook gelukkig aan mee. Dit zorgt al voor dat ze zich prettiger gaan voelen.”
Hoe staat u tegenover de vooroordelen over vluchtelingen?
“Natuurlijk vind ik al die vooroordelen wel erg moeilijk, maar nogmaals dat is ook weer vrijheid. Je mag je mening uiten, dat moet kunnen, maar de manier waarop daar gaat het om. Ik denk dat het wel wat respectvoller mag.”
Zijn de vluchtelingen bezig met integreren?
“Ja de meesten zijn vanaf dag één bezig met integreren. Erg bijzonder vind ik dat. Zeker als je zoveel traumatische ervaringen hebt meegemaakt. Het is heel emotioneel, heel lastig en aan de andere ook heel mooi.”
Wordt er veel muziek gespeeld?
“Muziek is een uiting van vrijheid. Af en toe zijn er koor-optredens en er zijn mensen in de Koepel die zelf instrumenten bespelen. Er was een idee om eventueel een koor op te richten van vluchtelingen. Muziek is een hele mooie manier om te integreren en het verbind heel erg. Ik weet nog goed toen de eerste groep koepelaars vorig jaar in september in Haarlem kwamen. Er was er een soort Meet en Greet in de moestuin in Schalkwijk. Dit is een wereldmoestuin voor en door vluchtelingen opgezet. Contact maken lukte vooral doordat een iemand een gitaar mee had en begon te spelen. Muziek is een universele taal. Natuurlijk gebeurt er wel wat qua muziek, maar er mag wel wat meer gebeuren.”
Wij hebben het idee dat de media niet veel kanten weergeeft als het gaat over de vluchtelingen, hoe denkt u hierover?
“In het Haarlems Dagblad was er een artikel met als kop: ‘Vluchtelingen niet blij met de koepel’. Hierbij was er een meneer geciteerd die vertelde dat het een gevangenis was. De vluchtelingen waren niet goed geïnformeerd, ze zagen een gevangenis en ze raakten in paniek! Totdat iemand uit het publiek in het Arabisch uitlegde dat het geen gevangenis meer was, maar een noodopvang. Dat ze vrij zijn en in en uit kunnen lopen wanneer ze willen.
Ik denk dat de sfeer in Haarlem heel erg goed is. Mensen zien dat het goed gaat: dat er geen rotzooi wordt gemaakt, geen vechtpartijen, enz. Tot nu toe zijn er geen ernstige zaken gebeurd. Mensen willen hier in vrijheid kunnen leven, als Haarlemmer wil je in vrijheid in je eigen stad kunnen leven. In de avond wil je ook langs de koepel kunnen fietsen, zonder dat je als vrouw bedreigd wordt. Zelf heb ik tussen 50 mannen gestaan en heb me nooit zo respectvol behandeld gevoeld. De sfeer is hier heel goed, men is neutraal en ze vinden het oké. De vluchtelingen zijn heel blij dat ze hier kunnen zijn. Wij hebben een hele goede reputatie in het hele land, daar mogen we trots op zijn.”
Interview door Nienke & Marijn
Dit interview is het resultaat van het Levende getuigenissen-project van Bevrijdingspop. Op maandag 4 april 2016 ontmoetten leerlingen van het Rudolf Steiner College uit Haarlem mensen voor wie vrijheid niet vanzelfsprekend is. Omdat zij de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt. Omdat zij namens Nederland als veteraan hebben gestreden. Of omdat zij hier naartoe gevlucht zijn. Deze bijzondere ontmoetingen zijn door de leerlingen uitgewerkt tot interviews.
Fotografie boven het artikel: EGD Fotografie. Vanwege haar werk in de Koepel wilde Maaike liever niet op de foto.
