Al sinds jaar en dag is dé ruggengraat van ons festival producent Backbone. Zij sturen het hele productieproces van Bevrijdingpop aan; van vergunningen tot voorbereiding en uitvoering. Pieter Lubberts, managing director Europe van het bedrijf, vertelt over overleven in tijden van corona en het gemis van “de wei in gaan”.
Als we Pieter aan de telefoon hebben, is hij net onderweg met gasflessen en een podiumdeel voor de opbouw van het Bevrijdingsvuur. Op 4 mei om 00.00 uur werd dat aangestoken en gaf de Commissaris van de Koning een korte toespraak. ‘Dat is natuurlijk andere koek dan anders. Bevrijdingspop is voor Backbone normaliter het startsein voor het festivalseizoen, ons ‘koeien in de wei’-moment. Lekker weer buiten spelen, daar zijn we begin mei zo aan toe!’
Top-vrijwilligers
‘We vinden het altijd een feest om bij Bevrijdingspop te werken en een hoop van onze medewerkers melden zich vrijwillig om een handje te helpen. Juist ook omdat ze weten dat er op het festival zoveel vrijwilligers werken en de vibe zo fijn is. Ze komen als beloning graag een biertje meedrinken en een broodje mee-eten in de tent en krijgen zo heel veel van de sfeer mee. Ook nieuwe medewerkers neem ik graag mee ter introductie. Maken ze kennis met David en Jeroen en krijgen ze en passant te gekke optredens mee. Doordat de meeste vrijwilligers al zo lang bij Bevrijdingspop zijn, weten ze heel goed wat ze doen (en vertellen dat ook heel goed aan nieuwkomers) en zijn ze enorm betrokken. Aan de professionaliteit en inzet kan menig festival een puntje zuigen, wat mij betreft. En ik zie een hoop, dus ik denk dat ik dat wel kan zeggen’, zegt Pieter lachend.
Hier was geen draaiboek voor
Dan serieus: ‘Wat er nu gebeurt is echt ongekend. Voor iedereen natuurlijk. Maar in de evenementenbranche, en dus ook bij ons, gingen het werk en inkomsten in één klap naar nul. Qua toekomst is het een groot zwart gat. We hebben als bedrijf enorm emotionele en superlastige besluiten moeten nemen. Dat we daarbij duivelse dilemma’s ervaren is evident.
We hebben een aantal mensen moeten laten gaan, met enorme pijn in ons hart. Schrale troost is dat het niet aan ons ligt, we hebben niks verkeerd gedaan. Het is een uitzonderlijke situatie waar niemand een draaiboek voor heeft. En dan mogen we blij zijn dat we in Nederland wonen. Waar, in tegenstelling tot Amerika en Azië, een goed sociaal vangnet is. Waar een NOW-regeling snel in elkaar wordt gezet en waar redelijk snel wordt uitbetaald. We kunnen wel gaan wijzen naar alles en iedereen, maar ik denk dat je als bedrijf ook zelf een grote verantwoordelijkheid hebt om je stip aan de horizon opnieuw te zetten. Wij hebben hem op 1 april 2021 gezet en zorgen tot die tijd dat we alles intern op orde hebben en dat we blijven doorademen.’
Heel voorzichtig in de toekomst kijken
‘Als ik heel voorzichtig in de toekomst kijk denk ik dat de evenementenbranche het heel zwaar blijft hebben. Een anderhalvemetersamenleving is nu eenmaal niet voor ons weggelegd. Het gaat bij festivals juist om het sámen, het bij mekaar. We zullen hoe dan ook moeten versoberen en ik hoop dat we een prijzenoorlog tussen partijen kunnen voorkomen.
Ik hoop dat naast de saamhorigheid en binding die we straks weer gaan ervaren we ook meer oog krijgen voor duurzaamheid. Dat daar nu echt slagen in worden gemaakt. En vooral dat “de consument”, ons publiek, over de schuchterheid heenstapt en gewoon weer gaat komen. Dan hebben we al een wereld gewonnen.’
Liefs voor alle vrijwilligers
‘Een mooie ontwikkeling van de laatste jaren bij Bevrijdingspop vind ik de hernieuwde aandacht voor het Thema. Daar zit een bevlogen, enthousiaste groep mensen op die de aandacht voor de oorsprong van Bevrijdingspop echt tot leven hebben gebracht. Maar ook bij andere teams vind ik die bevlogenheid voor het festival altijd terug. Eigenlijk zeg ik daarmee: ik mis jullie. In alles. Maar het is wat het is. Ik wens alle betrokken vrijwilligers een mooie dag toe. En ik hoop met heel mijn hart… tot volgend jaar!’
