De Haarlemse Jolanda Beyer is sinds januari 2020 directeur van hét poppodium van haar eigen stad: Patronaat. Ze is flexibel, heeft een bak aan ervaring, een open mind en kijkt vooral naar wat er wel kan. Onmisbare eigenschappen in deze tijden waarin testen centraal staat en je eigenlijk nergens op kunt rekenen.
‘Continue schakelen, bijstellen, uithuilen en weer opnieuw beginnen, dat waren kort gezegd de fases waar mijn team en ik mijn eerste jaar bij Patronaat mee bezig zijn geweest. We zijn blij dat we nu een aantal testconcerten mogen doen en natuurlijk het programma op Bevrijdingsdag kunnen streamen. We hebben daar inmiddels zoveel ervaring mee opgedaan en we zijn er trots op dat we Haarlem op deze manier kunnen promoten. Ook met het het Herdenkingsconcert vanuit de Philharmonie en de dansoptredens vanuit de Stadsschouwburg laten we cultureel Haarlem op zijn best zien, denk ik.
Ik zal eerlijk zijn; een livestream haalt het niet bij de echte ervaring tussen bands en publiek, het mist toch de magie. Maar ik kijk altijd naar wat wel kan, en dan is een livestream met een lekkere Borrelbox toch wel the next best thing. Sluit een kabel aan op een beamer, nodig wat vrienden uit en ga genieten van alles wat er komt, zou ik iedereen willen aanraden. Want het programma is top!’
Altijd zonnig
‘Het kan haast niet, maar in mijn herinnering is het op 5 mei altijd warm en zonnig. Dat is tenminste mijn gevoel als ik denk aan Bevrijdingspop. Ik kwam er al toen mijn dochters van inmiddels 15, 18 en 21 nog op mijn schouders konden zitten om van de optredens te genieten. Ik heb vanwege een vakantie 1 editie gemist, maar de rest van mijn 20 jaar Haarlemse zijn was ik erbij. De sfeer is altijd zo heerlijk vrijblijvend, je loopt van optreden naar optreden, gaat even naar huis om iets te eten ofzo en gaat dan nog even terug.
Ik heb twee memorabele momenten die er qua beleving voor mij echt uitspringen. De eerste was een ‘bam’ moment bij een optreden van Jacqueline Govaert. Daar was ik samen met mijn zus. We hadden net een begrafenis van een baby’tje meegemaakt en dit optreden bracht ons daar weer naar terug, heel emotioneel.
En in 2006, toen was het wel echt zonnig haha, het optreden van Alderliefste met Ramses Shaffy. Weergaloos om met zo veel mensen de klassieker ‘Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder’ in te zetten en bij zo’n iconisch optreden geweest te zijn. Maar ook het optreden van Douwe Bob, waar mijn dochter een briefje op het podium legde om kans te maken op een uitje met de toetsenist, en een spetterend optreden van Jungle by Night staan me bij. Ik kan gewoon niet kiezen!’
Vrijheid is niet vanzelfsprekend
‘Als ik me iets realiseer, is het wel dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. Zeker niet in de rest van de wereld, in Nederland mogen we denk ik onze handen dichtknijpen. We zijn welvarend en hebben naar mijn idee nog altijd een keuze. Bijvoorbeeld om je te laten vaccineren. Er is helaas een groot aantal plekken op de wereld waar die keuze er niet eens is. Voor ik bij Patronaat kwam was ik zeven jaar zakelijk directeur van de Balie in Amsterdam. Daar is vrijheid van meningsuiting, binnen de grenzen van de wet, de basis voor onafhankelijke programma’s over kunst, cultuur en politiek. Als je ooit twijfelt aan hoe vrij je in Nederland bent, is het goed om eens een aantal van die programma’s te kijken. En jezelf heel gelukkig te prijzen dat je in Nederland woont.’
