Jade en Koen interviewen Munif, een 21 jarige geneeskundestudent uit Damascus.
Waarom ben je hierheen gekomen?
“Er waren vele problemen in Syrië. Ja, de oorlog. Er is een oorlog, maar voor mij is dat anders, want ik ben atheïst, en sinds de oorlog is dat niet meer toegestaan. Elke dag kreeg ik beledigingen naar mijn hoofd geslingerd en op een gegeven moment zat er een papier onder de ruitenwissers van mijn auto met bedreigende opmerkingen, dat ze me wisten te vinden. Ik heb aangifte gedaan, maar de politie kon niets doen. Ik was ongerust, over mezelf en mijn ouders, dus ik besloot om te gaan.
Ik wilde naar Nederland reizen omdat het één van de eerste landen is met vrijheid van geloofsuiting… toch? De weg naar Nederland was erg moeilijk, eerst moest ik mijn ouders en de universiteit verlaten, en reizen via Turkije, naar vele andere landen om te bereiken waar ik wilde zijn.”
Zijn je ouders ook atheïst?
“Mijn vader is christelijk en mijn moeder is moslim, maar dan mag je niet trouwen in Syrië, dus is mijn vader ook moslim geworden. Maar ze hebben er geen probleem mee, hoor, dat ik atheïst ben. Eerst was er altijd vrede. Toen de oorlog begon, hadden we daar in de hoofdstad in eerste instantie niet zoveel last van. Ik ging naar de middelbare school, sprak met vrienden af, ging naar feestjes. Je weet wel, normal life… Ik ging studeren, en ik verwachtte gewoon af te studeren en te gaan werken. Maar toch was die oorlog er, en dat gaf veel druk, waardoor ik uiteindelijk vertrok.”
Hoe vind je het om hier te zijn?
“Heel anders: nieuw leven, nieuwe taal, nieuwe mensen. Ik moet alles vanaf het begin weer helemaal opnieuw opbouwen. Maar het is goed, alleen heel onverwachts. De mensen zijn aardig, en Haarlem is een leuke stad. Ik kan vanaf de Koepel gewoon het centrum in wandelen. Ik heb veel mensen ontmoet, iedereen is aardig. Sommige Nederlanders maken zich zorgen om hun eigen land, en zij willen dat ik hier niet ben, als vluchteling. Maar ze haten mij niet, niet persoonlijk. Ze maken zich alleen zorgen om hun land, net als ik, op mijn eigen manier.
In Syrië zijn ook veel goede mensen natuurlijk, net als hier, maar ook veel slechte mensen, zij zijn niet open minded en erg racistisch. Niet iedereen natuurlijk… Dat is het grote verschil tussen Nederland en Syrië: de meerderheid hier is ruimdenkend, en in Syrië niet. Dat komt door slechte educatie in Syrië, denk ik. We gingen de goede kant op, in Syrië, maar de oorlog, verwoestte alles. Nu ik hier ben, wil ik mijn tijd niet verspillen, dus ben ik Nederlands aan het leren. Ik heb weinig te verliezen, dus ben ik alleen maar aan het leren.”
Wat betekent vrijheid voor jou?
“Voor mij is vrijheid dat je je eigen keuzes kan maken zonder druk en dat je zelf niemand anders pijn doet, waardoor je zijn vrijheid weg zou nemen. Freedom is the meaning of live and without it life would lose its meaning! Vrijheid voor mij is dat je kan geloven in wat je wil geloven. Volgens mij zei Montesquieu: ‘Jouw vrijheid eindigt waar de vrijheid van iemand anders begint.’ Ik geloof daarin. Zolang je niemand pijn doet ben je vrij om alles te doen en je eigen keuzes te maken, zodat je over je eigen toekomst kunt beslissen.
We kunnen vrijheid niet goed begrijpen, en we kunnen de basis niet aanwijzen. Sommige mensen begrijpen vrijheid verkeerd. We hebben wetten en regels om vrijheid te organiseren, niet te limiteren. Er bestaat absoluut geen perfecte samenleving, dus zullen er altijd mensen zijn die het niet eens zijn met onze vrijheid en die het niet begrijpen. We bouwen een samenleving op uit de individuele vrijheid van anderen, maar het belangrijkste is om het niet te beperken, maar te organiseren.”
Interview door Jade en Koen
Dit interview is het resultaat van het Levende getuigenissen-project van Bevrijdingspop. Op maandag 4 april 2016 ontmoetten leerlingen van het Rudolf Steiner College uit Haarlem mensen voor wie vrijheid niet vanzelfsprekend is. Omdat zij de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt. Omdat zij namens Nederland als veteraan hebben gestreden. Of omdat zij hier naartoe gevlucht zijn. Deze bijzondere ontmoetingen zijn door de leerlingen uitgewerkt tot interviews.
Fotografie boven het artikel: EGD Fotografie
