Op podia voor de vrijheid!

Wat kan er nog gezegd
hier passen twee minuten stilte
lede ogen staren zwijgend
zonder kijken naar de grond
die blik aan holle ogen eigen
verstart de pijn onzichtbaar en
dwaalt weg in eindeloze verten
o zo bedreigend dicht nabij

In de stilte galmen schoten na
man voor het vuurpeloton
staat hier voor eeuwig overend
door Mari Andriessen in steen verstild
wat mag er naast hem nog gezegd
wat valt er nog te hopen
een bewogen bloem gelegd
schoorvoetend schuifelend
het monument voorbij gelopen

Over de Dreef varen gedachten weg
naar Haarlemmerhout en hertenkamp
de pijn van toen
is stilaan oud geworden
heeft nieuwe kinderen
van zeer en leed gebaard
hoe veel en wat voor oorlog
is ons de vrede waard

Zullen mensen…
zal de mensheid ooit iets leren
wat kan en mag er nog verzwegen
kom, laten we ons dapper weren
met ieders onverzettelijk
verzet vol zelfbehoud en roep om vrijheid
verdriet en vreugde aan elkaar gepaard
verlies en tirannie: het overwinnen waard

Dat optimisme nimmer mag verstijven
hier passen ketelmuziek en tromgeroffel
en samen zingend zitten in het gras
hier passen podia om de vrede uit te dragen
oren die zich laven aan een geluidsorgie
waarin we vreugdekreten slaken
kalk ze met blije kleuren op de muren
en schreeuw ze juichend van de daken

Stilte als opmaat van een feest vol leven
omdat vrijheid nooit vanzelfsprekend is
Geven we klank en stem aan ons gevoel
van samenzijn in gerechtigheid

Die vrijheid met zijn allen vieren
is een recht, maar ook een plicht
in verantwoordelijkheid en solidariteit
juist vandaag, juist nu, in deze tijd
waarin vertrouwen in de toekomst
en optimisme niet voor iedereen
vanzelfsprekend zijn

Geloven in een positieve samenleving
met veel verschillen bij elkaar
vereist moed en kracht en goede wil

Hier passen podia om vrede uit te dragen
orkestrale klanken van alweer
een nieuwe generatie jeugd
met oren die zich vanavond
en morgen zullen laven aan
een geluidsorgie, Bevrijdingspop geheten
muzikaal verklankt vertrouwen
in wetenschap van de geschiedenis

Nuel Gieles
stadsdichter van Haarlem.
gezegd: Haarlemmerhout
4 mei 2016, kwart over acht